Όνειρα θερινής νυκτός....

Κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι!!! Είμαι στο σπίτι των ονείρων μου, που δεν είναι φτιαγμενο από τοίχους αλλά πολύ αγάπη... νιώθω την οικειότητα που σου προσφέρει ο χώρος σου, τα πράγματα σου.. και ας μην είναι τα πιο ακριβά πράγματα του κόσμου.. είναι η κούπα σου που έχεις από μικρό παιδί γεμάτη με μυρωδιές που σε χαλαρώνουν, ακουμπησμένη διπλα από το τζάκι, που σιγοκαίει εδώ και ώρες.. και παρέα με το βιβλίο μου.. μια μικρή κουβερτούλα καλύπτει τα σημεία που είναι δύσκολο να προσεγγίσει η ζέστη της φωτιάς... είναι αυτό το τζάκι που σε συντορφεύει ακόμα και όταν είσαι μόνος σου και μέσα στη σιωπή σου ψιθυρίζει ιστορίες...μια μέρα χουχουλιάσματος..
Τόσο οικείο συναίσθημα.. μα και τόσο μακρινό..
Ανοίγω τα μάτια και βρίσκομαι μακριά από το τζάκι και την οικειότητα του σπιτιού μου.. εδώ το τζάκι δεν μου κρατάει συντροφιά και τα πράγματα μου τώρα γράφουν την ιστορία τους από την αρχή.... τώρα την δημιουργούν!!! Είμαι σε ένα σπίτι μακρινό... για κάποιους αυτό έχει μια γοητεία... εγώ απλά αναπολώ και ονειρεύομαι... ονειρεύομαι τη στιγμή που δεν θα κλείνω τα μάτια για να ονειρευτώ.. θα ζω ένα όνειρο!!

Σας φιλώ!!!!