Tuesday, June 18, 2013

Μια μικρή ελληνική απογοήτευση...

Πρώτα απόλα θα ήθελα να σας ευχαρστήσω πάρα πολύ για τις τόσο θερμές ευχές σας, τα τόσο γλυκά σας λόγια και την όμορφη παρέα σας!
Διαπιστώνω ότι η καθημερινότητα με έχει πάρει από το χέρι και με οδηγεί σε όμορφα μεν μονοπάτια αλλά και στην απουσία μου δε από εδώ!
Αυτό εχει σαν αποτέλεσμα να κάθομαι για να σας γράψω και να μην ξέρω τι να πω, όχι επειδή δεν έχω κάτι να πω αλλά επειδή δεν ξέρω τι να πρωτοπω..  Κάπως έτσι το μπλόγκ έχει μείνει με τα χειμωνιάτικα του...
Είπα σήμερα όμως να σας πάω ένα ταξιδάκι.. λίγο πιο μακριά αυτή την φορά.. πολύ πιο μακριά για την ακρίβεια! Πέρα από τα όρια του Ατλαντικού ωκεανού για να συναντήσουμε την πενέμορφη Βραζιλία... μια χώρα παρεξηγημένη.. και τόσο όμορφη που οι φωτογραφίες την αδικούν! Μπορεί να μην έκανα εγώ αυτό το ταξίδι αλλά ο Α. φρόντισε να με πάρει μαζί του και να με ξεναγήσει εκεί που η ζωή έχει δυο όψεις και δυο ταχύτητες.. και όταν λέμε δυο ταχύτητες δεν εννοούμε τις δικές μας δυο ταχύτητες (χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τις προσπάθειες και τις θυσίες του ελληνικού λαού)..
Πριν φύγει για το επαγγελματικό αυτό ταξίδι όλοι στην εταιρεία μας είχαν πέσει πάνω του.. να μην περπατάς μόνος του λέγανε, να μην έχεις μαζί σου ρολόι, βέρα, κινητό.. τα λεφτά σου να τα χωρίζεις σε δυο τσέπες και να κρατάς πάντα ένα απόθεμα στην ... κάλτσα.. εμένα με έχουν κλέψει τόσες φορές έλεγε ο ένας, εμένα τόσες ο άλλος, ο τρίτος του έλεγε να δώσει ότι του ζητήσουν και δεν θα του κάνουν κακό!
Με αυτά και με εκείνα έφυγε ο άνθρωπος με μισή καρδιά!
Σίγουρα δεν περίμενε αυτό που συνάντησε... μια χώρα καταπράσινη... ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ, με πλατιά πεζοδρόμια, με ποδηλατόδρομους, με ρόλλερς... με παραλίες όπως η ΙΠΑΝΕΜΑ (όπου και έμεινε) καθώς και την Κοπα Καμπάνα, που είναι τόσο οργανωμένες, τόσο καθαρές...με 5 γήπεδα βόλλευ σε μια παραλία ενος χιλιομέτρου.. με κόσμο περιποιημένο και πεντακάθαρο.. με απίστευτο εργασιακό περιβάλλον (παρότι είναι η ίδια εταιρεία με την εδώ...), με μασέρ που έρχεται και σου κάνει μασάζ δυο φορές την εβδομάδα στη δουλειά (αυτό ίσχυε και στη Νορβηγία θα σας πω..), με πρωινό για όλους (όπως και στη Νορβηγία).. ο κόσμος είχε κάθε λόγο να πηγαίνει στη δουλειά τραγουδώντας..




Σίγουρα κάπου πιο πέρα λίγο πιο μακριά υπήρχε και η άλλη ταχύτητα, στις διάσημες φαβέλες.. όπου το γκέτο είναι δυνατό και δύσκολα μπαίνεις χωρίς συνοδεία.. αυτό δεν το είδε όμως και έτσι δεν στέκομαι εκεί!!
Εκεί που θα σταθώ όμως είναι στις υποδομές της χώρας μας.. μιας χώρας που ενώ έχει όλες τις προδιαγραφές για να είναι καταπληκτική.. δυστυχώς δεν έιναι.. και ας έχουμε αυτή την ψευδαίσθηση.. και ας λέμε όλη την ώρα για τον ήλιο μας και για τη θάλασσα μας, και ας θεωρούμε τους εαυτούς μας μέρος μιας αναπτυγμένης Ευρώπης, δεν έχουμε τις υποδομές για να πιστεύουμε κάτι τέτοιο, όταν για να περπατήσω στην Κηφισίας (οπού θεωρείται ένας από τους "αναπτυγμένους" μας δρόμους ) πρέπει εκτός από τα ζικ ζακ που θα κάνω για να αποφύγω τα παρκαρισμένα στο πεζοδρόνιο, να σκοντάψω τουλάχιστον 3 φορές για να διανύσω μια απόσταση διακοσίων μέτρων!
Ας αναλογιστούμε πως θα θέλαμε να έχουμε στην χώρα μας και ας μην θεωρούμε πολυτέλεια ενα ποδηλατόδρομο που ακόμα και σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες αποτελεί must..
Αντε σας στεναχώρησα μου φαίνετια και δεν το ήθελα καθόλου!
Φιλάκια
Σταυρούλα

10 comments:

Unknown said...

Αχ, βαλτή είσαι κι εσύ;;;
Χθές πήγαινα τα μικρά μου παιδική χαρα με τα πόδια, δύο παιδιά κι ενα καρότσι, φανταζεσαι για να προχωρήσει το καρότσι με όλα τα εμπόδια στο πεζοδρόμιο (που σε σημεία ηταν ανύπαρκτο) μου βγήκε ο πάτος! Και λίγο πριν φτάσουμε σκόνταψε και η μικρή μου σε ένα κατεστραμένο σημείο και μάτωσε το γονατο της. Είναι δράμα η κατάσταση, όσο παει και χειροτερεύει...

mommyinhappiness said...

Καλά αυτό με το μασάζ στη δουλειά και το πρωινό με αποτέλειωσε!...

___ said...

Καλημέρα Σταυρουλάκι!!!
Τα ποστς σου όπως πάντα λατρεμένα. Με ταξιδεύουν υπέροχα. Έχεις πολύ δίκιο σε όσα γράφεις. Ούτε που καταλαβαίνουμε πόσο πίσω είμαστε, διότι αν καταλαβαίναμε, θα διεκδικούσαμε το καλύτερο. Πόσο πονάνε κάτι τέτοιες διαπιστώσεις...

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι said...

μασάζ στην δουλειά! Ουάου! Εμάς μας περνάνε αποχετευτικό και ρώτησα κάποιον από τον δήμο αν μετά θα στρωθούν όλοι οι δρόμοι. Όχι μου λεει μόνο οι κεντρικοί γιατί οι άλλοι περπατιούνται!! Φαντάσου! (Είναι άθλιοι!)

Kathy by anthomeli

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι said...

Αχ σήμερα που πάτησες το ευαίσθητο σημείο μου. Η Βραζιλία ήταν ο δεύτερος προορισμός (ο πρώτος ήταν τα Μπόρα Μπόρα... απλησίαστα) που είχα επιλέξει για το ταξίδι του μέλιτος αλλά τελικά ναυάγησε καθώς ενώ παντρευτήκαμε άνοιξη πήγαμε ταξίδι τον επόμενο χειμώνα και όχι το καλοκαίρι. Η αλήθεια ήταν ότι και εμένα με είχα φοβήσει πολύ και λίγο λίγο το είχα βγάλει από το μυαλό μου. Αλλά σίγουρα είναι ταξίδι όνειρο που ελπίζω να γίνει πραγματικότητα. Σε φιλώ και παραβλέπω τα άσχημα όχι γιατί τα συνήθισα αλλά γιατί θέλω να μείνω με τις ομορφιές. Κρίμα που δεν έβαλες κι άλλες φώτος!!! Καλη

Memaria said...

Μα τώρα που γινόμαστε κι εμείς δυο ταχυτήτων και θα αποκτήσουμε και φαβέλες, θα φροντίσουν κάποιοι να υπάρξουν οι υποδομές για τους τυχερούς...(μπλακ χιούμορ)...
Να είσαι καλά..φιλιά πολλά!!

Katerina V *Pause blog* said...

Σταυρούλα μου καλησπέρα!
Δεν μας στεναχώρησες καθόλου γιατί είναι θέματα που τα γνωρίζουμε πολύ καλά όσοι ζούμε μόνιμα εδώ και δεν τα αποδεχόμαστε. Αλλά δυστυχώς παλεύουμε μόνοι όσοι έχουμε αντίθετη νοοτροπία από αυτή που υπάρχει και είναι τόσο πίσω. Να περνάς όμορφα!

ΥΓ: Μασάζ στην εταιρεία;Τι λες τώρα! Είστε βασιλιάδες!

Momma's daily life said...

δεν μας στεναχωρεσες καθολου
και λιγα λες, απλα απο οτι φαινεται είτε έχουμε μαθει να συμβιβαζομαστε με τα λιγα ειτε δεν ξερουμε ποσο πιο μπροστα ειναι οι υπολοιποι... και ομως πιστευω ακραδαντα οτι εχουμε τον ομορφοτερο τοπο αυτης της γης..απλα δεν ξερουμε και δεν απαιτουμε να τον αξιοποιησουμε

Unknown said...

θέλουμε πολλές γενιές ακόμα για την εξέλιξη της χώρας μας. Εχω ζησει έξω και κάτι γνωρίζω-))))
Μασαζ......μμμμμμμμ....τέλειο!!!!

evonita said...

Σταυρουλίτσα μου ελπίζω να είσαι καλά!! Έχεις δίκιο για όσα συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο, δυστυχώς δεν αξιοποιείται ότι έχουμε!! Να περνάς όμορφα!! Φιλάκια πολλά!!